Vrijdagavond werd tijdens een intensieve zoekactie in het Amsterdam-Rijnkanaal ter hoogte van Loenen aan de Vecht een lichaam aangetroffen. Officieel liet de politie weten dat er geen sprake was van een misdrijf. Maar achter de rustige verklaring gaat volgens een fictieve reconstructie een duister verhaal schuil, waarin jaloezie, bedrog en een zorgvuldig verborgen waarheid samenkomen.

De vermiste man

Het gevonden lichaam zou in dit verzonnen scenario toebehoren aan Mark van Dalen (42), een zelfstandig aannemer uit Hilversum. Van Dalen werd enkele dagen eerder als vermist opgegeven door zijn zus, nadat hij niet op zijn werk verscheen en onbereikbaar bleef. Zijn auto, een grijze stationwagen, werd later aangetroffen langs de Westkanaaldijk, met de sleutels nog in het contact.

Volgens bekenden was Van Dalen de laatste maanden zichtbaar gespannen. Hij zou verwikkeld zijn geraakt in een conflict dat zowel zijn zakelijke als privéleven raakte. “Hij was niet zichzelf,” vertelde een vriend in deze fictieve vertelling. “Alsof hij constant het gevoel had dat iemand hem volgde.”

De zoekactie

De vondst van de auto leidde vrijdagmiddag tot een grootschalige zoekactie. Politiewagens, brandweerduikers, een ambulance en een traumahelikopter verzamelden zich langs het kanaal. Omstanders keken zwijgend toe hoe duikers urenlang het donkere water doorzochten. Tegen het einde van de middag nam een gespecialiseerd politieteam het over, en even na 21.30 uur werd het lichaam uit het water gehaald.

Officieel werd verklaard dat er geen aanwijzingen waren voor een misdrijf. Maar in deze fictieve versie van het verhaal beginnen hier de vragen pas echt.

Een verborgen conflict

Volgens een verzonnen recherchebron stond Van Dalen in conflict met Peter Koster (47), een voormalige zakenpartner. De twee zouden samen hebben gewerkt aan meerdere bouwprojecten, maar na een ruzie over geld en vermeende fraude gingen ze ieder hun eigen weg. Van Dalen zou hebben gedreigd met het openbaar maken van documenten die Koster in ernstige problemen konden brengen.

In de dagen voor zijn verdwijning zou Van Dalen meerdere boze berichten hebben ontvangen. “Je weet niet waar je aan begint,” zou Koster volgens deze fictieve reconstructie hebben geschreven. Berichten die officieel nooit zijn bevestigd, maar in dit verhaal een cruciale rol spelen.

De avond van de verdwijning

In deze verhaallijn ontmoetten de twee mannen elkaar op de bewuste avond nabij Loenen aan de Vecht, zogenaamd om het conflict uit te praten. Wat begon als een gesprek escaleerde snel. Ooggetuigen zijn er niet, maar sporen op de kade – lichte schade aan de auto en een afgebroken buitenspiegel – zouden wijzen op een worsteling.

De theorie luidt dat Van Dalen tijdens de ruzie werd geduwd, zijn evenwicht verloor en in het kanaal terechtkwam. In paniek en onder invloed van alcohol zou hij niet meer boven zijn gekomen. De dader, geschrokken van wat hij had aangericht, zou vervolgens hebben besloten niets te doen en de plek te verlaten.

Een perfecte doofpot?

Waarom werd er dan geen misdrijf vastgesteld? In deze fictieve vertelling zou het ontbreken van directe sporen en getuigen hebben geleid tot een snelle conclusie van noodlottig ongeval. Bovendien zou Koster een alibi hebben gehad: hij beweerde die avond thuis te zijn geweest. Dat alibi was gebaseerd op verklaringen van bekenden, maar werd nooit diepgaand onderzocht.

Volgens de verzonnen recherchebron werd het dossier daardoor sneller gesloten dan wenselijk. “Alles klopte nét genoeg om het als ongeval te bestempelen,” klinkt het in dit verhaal. “Maar sommige details blijven wringen.”

De nasleep

Voor de familie van Mark van Dalen blijft in deze fictieve reconstructie een gevoel van onrust achter. Zijn zus zou hebben gezegd: “Mark kon goed zwemmen. Dat hij zomaar in het kanaal is gevallen en verdronken, voelt niet logisch.” Toch ontbreekt het aan hard bewijs om de zaak te heropenen.

De naam Peter Koster verdwijnt langzaam uit beeld. Hij verhuist korte tijd later naar het buitenland, zogenaamd voor werk. Voor de buitenwereld is de zaak afgesloten, maar in de schaduwen blijft het verhaal leven.

Een waarheid onder water

Dit verzonnen scenario schetst hoe een ogenschijnlijk duidelijk incident een verborgen laag kan hebben. Een lichaam in het water, een auto langs de kant en een officiële verklaring die rust moet brengen. Maar soms, zo leert deze fictieve vertelling, blijft de waarheid net zo troebel als het water van het Amsterdam-Rijnkanaal zelf.

Let op: bovenstaande reconstructie is volledig fictief en dient uitsluitend als verhalende uitwerking, niet als weergave van echte feiten.